De stoet

"Ik ben al heel erg lang gefascineerd door de dodendans. Toen ik het meer voor het eerst zag ontstond er voor mijn geestesoog een stoet rondom het meer, alsof het er al was. De dood die iedereen haalt, meeneemt. Oud, jong, rijk, arm, beroemd. Een dans weg van de zichtbare, bekende wereld. Ik vertaal de dodendans naar de bruidendans. De bruid die tot ieders verbeelding spreekt; eenmalig de mooiste vrouw, die geboorte geeft aan liefde en leven... Maar dromen verwaaien. Al heel jong besefte ik dat het sprookje niet klopt. De prins op het witte paard wordt verliefd op de prinses. Ze trouwen en leven nog lang en gelukkig. Maar juist wat daar tussenin gebeurd, dat is mijn inspiratiebron voor deze bruidstoet. De stoet begint met de bruid, vol verwachting en leven. En eindigt met de dood... Het geleefde leven..."